حذف فسفر به روش بیولوژیکی

معمولا حذف فسفر به منظور کنترل اتروفیکاسیون انجام میشود، چون فسفر در اغلب آب های شیرین یک نوترینت محدود کننده رشد گیاهان آبزی است.حد مجاز فسفر در پساب تصفیه خانه ها بسته به محل تصفیه خانه و اثرات بالقوه آن بر آب های پذیرنده در گستره 0.1 تا 2 میلی گرم بر لیتر قرار دارد.متداول ترین فناوری مورد استفاده برای حذف فسفر تصفیه شیمیایی با استفاده از آلوم یا نمک های اهن می باشد . از اوایل دهه 1980 موفقیت در حذف فسفر به روش بیولوژیک در مقیاس واقعی باعث ایجاد انگیزه هایی به منظور استفاده بیشتر از روش های بیولوژیک شد.مزایای اصلی حذف بیولوژیک فسفر در مقایسه با حذف شیمیایی شامل کاهش هزینه های مواد شیمیایی و تولید لجن کمتر می باشد.

در فرآیند حذف بیولوژیکی، فسفر موجود در فاضلاب ورودی در جرم سلولی ذخیره و سپس با دفع لجن مازاد،از سیستم حذف میشود.ارگانیزم های ذخیره کننده فسفر PAOs در سیستم هایی که آرایش راکتورهای آن ها به شکلی است که شرایط رقابتی را به نفع PAOs نسبت به سایر باکتری ها فراهم می کنند،رشد کرده و فسفر را حذف می کنند.آرایش راکتور مورد نیاز برای حذف فسفر متشکل از یک حوضچه بی هوازی با زمان ماند 1تا 0.5 ساعت بوده که قبل از حوضچه هوادهی لجن فعال قرارداده میشود.محتویات حوضچه بیهواری برای ایجاد تماس بین لجن برگشتی و فاضلاب ورودی،اختلاط داده میشود.حوضچه های تماس بیهوازی قبل از انواع مختلف فرآیندهای رشد معلق هوازی با SRT 2 تا 40 روز قرار داده شده اند.

فرآیندهای رخ دهنده در ناحیه بیهوازی

• در اثر تخمیر bsCOD استات تولید میشود، بسته به زمان ماند هیدرولیکی ناحیه بیهوازی، مقداری از COD کلوئیدی و معلق نیز هیدرولییز شده و به استات تبدیل می شود.
• PAOs با استفاده از انرژی موجود در پلی فسفات های ذخیره شده استات را مصرف کرده و مقداری از گلیکوژن موجود در سلول نیز در این فرآیند مصرف میشود.هم زمان با جذب استات،ارتوفسفات و نیز کاتیون های منیزیوم و پتاسیم و کلسیم هم ازاد میشوند.
• به موازات کاهش پلی فسفات ها میزان PHB در PAOs افزایش می یابد.

فرآیند های رخ دهنده در ناحیه هوازی / آنوکسیک

• PHB ذخیره شده متابولیزه میشود و انرژی و کربن لازم برای رشد سلول جدید را فرآهم می کند
• مقداری گلیکوژن از تجزیه PHB تولید میشود.
• انرژی آزاد شده از اکسیداسیون Phb در تشکیل پیوند های پلی فسفات در ذخیره سلولی استفاده میشود،به طوری که ارتوفسفات محلول از فاضلاب حذف و به صورت پلی فسفات در سلول باکتریایی ذخیره میشود.همچنین مقداری رشد سلولی نیز به دلیل مصرف PHB رخ می دهد که جرم سلولی دفع میشود،فسفر ذخیره شده نیز همراه با لجن دفعی برای دفع نهایی از راکتور حذف می گردد.