صنایع نساجی یکی از صنعت های آلاینده محیط زیست محسوب می گردند به دلیل مصرف بالای اب و تولید پساب های آلاینده به همین دلیل از دیدگاه محیط زیستی باید به تصفیه آلاینده های این صنایع توجه ویژه گردد .

صنایع نساجی پساب های حاوی مواد رنگی به همراه سود و شوری بالا تولید نموده (بسته به نوع فرآیند رنگرزی ) و یکی از عمده مشکلات آنها رنگ موجود در پساب      می باشد که با ازاد شدن در محیط زیست منجر به آلوده شدن منایع آبهای زیر زمینی و سطحی می گردد .

تصفیه پساب های این صنایع روش های مختلفی دارد که به شرح آن می پردازیم :

1- آشغالگیری :

صنایع نساجی به دلیل سروکار داشتن با پارچه و نخ و انواع الیاف ، دارای پرز و ناخالصی فراوانی در پساب خود می باشد لذا باید در ابتدایی ترین فرایند اقدام به آشغالگیری نمود و پس از آن در انتخاب پمپ ها و تجهیزات مربوطه تمهیدات لازم را در نظر گرفت

1- تصفیه شیمیایی

با استفاده از مواد منعقد کننده و کمک منعقد کننده و همچنین مواد رنگبر میتوان مقادیر چشمگیری از شاخص  های آلاینده ااین پساب ها را کاهش داد البته به موازات پروسه تصفیه شیمیایی تولید لجن شیمیایی را خواهیم داشت که برای لجن باید تمهیدات مناسب در نظر گرفته شود ( واحد ابگیری و خشک کردن لجن )

2- تصفیه بیولوژیک :

در صورتیکه پساب قابلیت تصفیه بیولوژیک را دارا باشد میتوان پس از تصفیه شیمیایی تصفیه بیولوژیک استفاده نمود و در آین فرآیند مجددا شاخص های آلاینده را کاهش داد

3- تصفیه تکمیلی :

پس از تصفیه بیولوژیک بسته به شرایط امکان استفاده از فرآیندهای تکمیلی وجود دارد از جمله فیلتراسیون پساب ( فیلتر شنی و میکرو فیلتر ) ، گندزدائی کردن پساب